MDMA staat ook bekend als “Adam” (vooral onder psychotherapeuten die de stof in de jaren 70 en 80 in hun praktijk toepasten). MDMA wekt met name gevoelens van empathie op en niet zozeer extase. Volgens Bruce Eisner in “Ecstasy, The MDMA Story” heeft de man die de naam ecstasy heeft bedacht hem verteld dat hij die naam had gekozen omdat “het beter zou verkopen dan Empathy.”

De populaire benamingen voor MDMA zijn “M” en “Molly”. Ecstacy wordt meestal afgekort tot “XTC” of “X”.

De chemische stofnaam MDMA staat voor 3,4-methyleendioxymethamfetamine, een organische verbinding met als brutoformule C₁₁H₁₅NO₂. MDMA en de verwante stoffen MDA, MMDA en MDEA zijn semisynthetische verbindingen die geclassificeerd worden als psychostimulantia en hallucinogenen. MDMA is een van de meestgebruikte synthetische drugs met name in de subcultuur van elektronische muziek (met name techno, trance, house en hardcore), maar ook bij psychotherapie.^[4] Gebruikers van MDMA ervaren geen lichamelijke verslaving en de psychisch verslavende werking is minder dan cocaine of methamfetamine.